Saturday, February 14, 2015

સાવ અનોખા યાર અમારાં, રાજકોટના લોકો..!! :) :D



એક હાથમાં ફૂલડાં રાખે, બીજા હાથમાં ધોકો,
સાવ અનોખા યાર અમારાં, રાજકોટના લોકો.

આંખોમાં સપનાં લઈ વહેલા ઊઠતા રોજ,
લોકો જ્યાં મસ્તી લૂંટવાનો કાયમ ગોતે મોકો
સાવ અનોખા યાર અમારા રાજકોટના લોકો..!

ગજબનું શહેર છે યાર આ રાજકોટ.
રોડના એક કાંઠે તમને પૂર્ણ ભારતીય પોશાકવાળી સાડી સેંથાવાળી ગુજરાતણ સ્ત્રી જોવા મળે
તો સામો કાંઠે બોલ્ડ ટાઇટ જીન્સ અને સ્લીવલેસ ટીશર્ટમાં છાનીમૂની ગલીમાં સિગારેટ પીતી કન્યા પણ જડી આવે.

રાજકોટનું ગલૂડિયું પણ થોડું ઇગોવાળું છે. બપોરે એકથી ચાર આ શહેરમાં કૂતરાં પણ સૂઈ જાય છે. સોની બજારની એક દુકાન બહાર તો રીતસર બોર્ડ મારેલું છે કે, 'તમે રજનીકાંત હો તોય બપોરે ૧ થી ૪ દુકાન નહીં જ ખૂલે. આ રાજકોટનો કરંટ છે.

જમીનના જ્યાં ભાવ છે ભેરૃ માણસ કરતાં મોંઘા,
શીંગ રેવડી જેટલા થઈ ગયા શેરદલાલો સોંઘા
ભાવ અને સ્વભાવ ગયા છે ઊંચા એને રોકો
સાવ અનોખા યાર અમારા રાજકોટના લોકો.

રાજકોટનું પાણી થોડું વટવાળું છે. કો'ક કરોડનું ફુલેકું ફેરવે તોય એની ગામ નોંધ ન લ્યે
અને અડધી ચાનો આગ્રહ ન કરો તો ખોટું લાગી જાય.

અહીંયાં લોકો સૂઝથી નહીં પણ સેન્ટિમેન્ટ્સથી ધંધો કરે છે.
અહીંયાં મોંઘાંદાટ લગ્નો થાય ઈ તો સમજ્યા પણ કરોડ કરોડ રૃપિયા પ્રાર્થના સભા કે સાદડીના સામિયાણાના પણ લોકો ચૂકવે છે. રાજકોટના લોકોને મૌત પણ શાનદાર જ ખપે છે.

મોંઘેરી ગાડી નખરાળી લાડી લઈને ભમવું
ગામ આખાને રવિવારની સાંજે બહાર જ જમવું
ફેશન પહેરી નીકળી ગયેલા જુવાનીયા'વને ટોકો
સાવ અનોખા યાર અમારા રાજકોટના લોકો.

અહીં રેસકોર્સ છે પણ હજી સુધી મેં ત્યાં રેસ થાતી જોઈ નથી.
ભૂતખાના ચોકમાં ક્યાંય ભૂત થાતું નથી.
સાંઢિયા પુલ પાસે મેં કોઈ'દી સાંઢિયો ભાળ્યો જ નથી.
મોટી ટાંકી ચોકમાં ટાંકી જ નથી.
જાગનાથ નામના વિસ્તારમાં જ લોકો નવ વાગ્યામાં સૂઈ જાય છે.
લાખનો બંગલો છે પણ એની કિંમત અટાણે કરોડ છે.
કેવડાવાડીમાં કેવડો નથી.
ગુંદાંવાડીમાં ગુંદાં નથી.
કિસાનપરામાં કોઈ ખેતી નથી કરતું,
ગાંધીગ્રામમાં ગાંધી નથી.
લોધાવાડમાં લોધા પણ નથી અને વાડ પણ નથી.
તો પોપટપરામાં કોઈ પોપટભાઈ રહેતું જ નથી..
વું છે મારું રંગીલું રાજકોટ..!

સેવાના અવતાર સમી છે જ્યાં સંસ્થાઓ સધ્ધર,
સ્વાભિમાનથી જેના લોકો હાલે વેંત એક અધ્ધર
સાંઈ કહે છે રાજકોટ તો મસ્ત પવનનો ઝોંકો
સાવ અનોખા યાર અમારા રાજકોટના લોકો..

भारत में मौजूद कुछ विडंबनाएँ :(

राजनेता हमें विभाजित करते हैं, और
आतंकवादी हमें एकजुट ।

हरेक जल्दी में है,
लेकिन कोई समय में नही पहुंचता है ।

गीता और कुरान पर लड़ने के ज्यादातर लोग वो हैं
जिन्होने शायद उन्हे कभी पढ़ा ही नही है ।

बेटी पर शिक्षा के लिये खर्च करने से बहुत
अधिक उसकी शादी पर खर्च कर देते हैं ।

हम एक पुलिसकर्मी को देखकर सुरक्षित
नही बल्कि असुरक्षित महसूस करते हैं

भारतीय प्रशासनिक सेवा परीक्षा में,
एक व्यक्ति दहेज एक सामाजिक बुराई है के बारे में 1500 शब्द निबंध लिखते हैं।
एक साल बाद वो ही व्यक्ति एक करोड़ रुपये की दहेज की मांग इसलिये करता है,
कि वो प्रशासनिक अधिकारी है

भारतीय बहुत शर्मीले होते हैं
और 121 करोड़ को पार रहे हैं ।

स्मार्ट फोन मे स्क्रीन गार्ड और गोरिल्ला ग्लास लगवाते हैं,कि खरोंच न पड जाये,
और सिर पर हेल्मेट सिर्फ जुर्माने से बचने के लिये लगाते है

भारतीय समाज लड़कियों को सिखाता है कि ब्लात्कार से बचो,
पर ब्लात्कार न करो लड़को को, ये कोई नही सिखाता