દફ્તરને ગુસ્સો આવ્યો, એ કોઠીમાં સંતાયું

દફ્તરને ગુસ્સો આવ્યો, એ કોઠીમાં સંતાયું,

વીસ વરસ પહેલાંનું દફ્તર સપનામાં કેમ આવ્યું ?

વીસ વરસ પહેલાંનું દફ્તર – સળેખડું ને સોટી,

રંગ-રંગના વાદળિયાંની ભીતર ભરી લખોટી;

સપનાં ખિલખિલ કરતાં ખેંચે એક-મેકની ચોટી,

ભૂલ થઈ ક્યાં, ક્યારે? આજે પડી ગણતરી ખોટી,

વીસ વરસમાં દફ્તર ક્યાંથી ક્યાં જઈ પટકાયું?

સંતાકૂકડી, ખોખો, લંગડી પાડે છે પોકાર,

શેરી-ગલીઓ-મેદાનો પર કેવો અત્યાચાર ?

પગલાંઓને બદલે શાને રુંધે છે સુનકાર ?

ભાર વિનાનું ભણતર કે ભણતર વિનાનો ભાર ?

ટીવી ને કમ્પ્યૂટર નીચે પગપણું કચડાયું…

દફ્તરને ગુસ્સો આવ્યો, એ કોઠીમાં સંતાયું.

દફ્તરમાં તૂટી ગ્યાં સઘળાં સપનાંઓ ધડુમ…

ટાઇમ-ટેબલ તો રહી ગયું પણ ટાઇમ થયો છે ગુમ;

દફ્તરમાં ઠાંસી છે ચોપડીઓની લૂમેલૂમ,

થોડી જગ્યા માંડ બચી ત્યાં ટ્યુશન પાડે બૂમ.

સ્કૂલ અને ટ્યુશનની વચ્ચે દફ્તર કેમ પિસાયું?

દફ્તરને ગુસ્સો આવ્યો, એ કોઠીમાં સંતાયું

– વિવેક મનહર ટેલર

દિવાળીની સફાઈ કરતા થોડા સ્મરણો જડ્યા

લાગેલી ધૂળના આવરણો જ્યારે નીચે પડ્યા

દિવાળીની સાફ સફાઈ કરતા થોડા સ્મરણો જડ્યા,

ક્યાંક કોઈ માળીયા માં છુપાયેલું બાળપણ મળ્યું,

જૂની તસ્વીરો જોતા ખોવાયેલું ભોળપણ મળ્યું

લાકડી દાદાજીની ક્યાંકથી આવી હાથ માં,

દાદાજીની કહેલી વાર્તાઓ,લાવી એ સાથ માં

ક્યાંક થી આઠ આના નો એ સિક્કો મળી આવ્યો,

બાળપણ ની અમીરી ની યાદ એ સાથે લાવ્યો

ગોખેલા જેમાંથી ગુણાકાર ના પાળાઓને,

શાળાની યાદ અપાવી એ 'દેશી હિસાબ'ના પાનાઓએ

વર્ષો જૂનો પરિવાર નો એક આલ્બમ હાથ આવ્યો,

હાલના વેરઝેર ભૂલી જ્યાં આખો પરિવાર સાથ આવ્યો

હતી એક નાની મોટર,પપ્પા એ જે આપી હતી,

હ્ર્દય માં જેને હમેશા સાચવીને રાખી હતી

શાળાના સમયની થોડી તસ્વીર હતી,

ખોવાયેલી એ દોસ્તી જ ત્યારે મારી જાગીર હતી

તાજી થઇ એ યાદો જે ઘરના દરેક ખૂણે પડી હતી,

બસ સમય સાથે તેના પર થોડીક ધૂળ ચડી હતી

સમય ની ધૂળના એ થરો થોડા આઘા કર્યા,

દિવાળીની સાફ સફાઈ કરતા થોડા સ્મરણો જડ્યા