Saturday, July 19, 2014

વિશ્વાસ

એક માણસ જંગાલમાંથી પસાર થઇ રહ્યો હતો. સામેથી વાઘ આવી રહ્યો હતો. વાઘથી પોતાની જાતને બચાવવા માટે એ ફટાફટ એક ઝાડ પર ચઢી ગયો. ઝાડ પર ચઢ્યા પછી એને સમજાયુ કે એ ઉતાવળમાં બહું મોટી ભુલ કરી બેઠો છે કારણકે ઝાડ પર એક જંગલી વાંદરો બેઠેલો હતો. માણસને બંને બાજુ મોત દેખાવા લાગ્યુ. નીચે વાઘ અને ઉપર આ જંગલી વાંદરો.

ડરી રહેલા માણસને જોઇને વાંદરાએ કહ્યુ , " અરે ભાઇ , ડર નહી. હું તને હેરાન નહી કરુ. ગમે તેમ તો પણ તું મારો વંશજ છે માટે મારાથી તને કોઇ નુકસાન નહી થાય એની ખાત્રી આપુ છું." વાઘ નીચેથી ખસવાનું નામ નહોતો લેતો અને એમને એમ રાત પણ પડી ગઇ. વાંદરા અને માણસ બંને એ વારાફરતી સુઇને રાત પસાર કરવાનું નક્કી કર્યુ.

માણસ સુતો હતો અને વાંદરાનો જાગવાનો વારો હતો. નીચે બેઠેલા વાઘે વાંદરાને કહ્યુ , " યાર , આપણે બંને તો પ્રાણીઓ છીએ માટે નાત ભાઇ કહેવાઇએ આ માણસ તો આપણી નાત બહારનો છે એને નીચે ધક્કો માર એટલે મારુ કામ પતે. " વાંદરાએ કહ્યુ , " અરે વાઘભાઇ એ મારા વિશ્વાસે ઘસઘસાટ ઉંઘી રહ્યો છે. મારા પર મુકેલા વિશ્વાસનો હું ઘાત ન કરી શકુ."

થોડા સમય પછી વાંદરાનો સુવાનો અને માણસનો જાગવાનો વારો આવ્યો. વાઘે હવે માણસને લાલચ આપતા કહ્યુ , " તું આ વાંદરાને ધક્કો મારીને નીચે પાડ તો હું તને જીવતો જવા દઉ." માણસે તો કોઇ વિચાર કર્યા વગર જ વાંદરાને ધક્કો માર્યો. વાંદરો તો ટેવાયેલો હોવાથી નીચે પડતાની સાથે જ છલાંગ લગાવી ઉપર આવી ગયો. પછી માણસની સામે જોઇને એટલુ જ કહ્યુ , "હવે ક્યારેય કોઇને એમ ન કહેતો કે અમે વાનરોના વંશજ છીએ."

મિત્રો , બીજા પર વિશ્વાસ મુકતા પહેલા સો વાર વિચાર કરવો અને કોઇ આપણા પર વિશ્વાસ રાખીને કોઇ સુતુ હોય તો એને ધક્કો મારવાનું કામ ન કરવુ

Monday, July 7, 2014

जिंदगी


बैठ जाता हूं मिट्टी पे अक्सर...
क्योंकि मुझे अपनी औकात अच्छी लगती है..

मैंने समंदर से सीखा है जीने का सलीक़ा,
चुपचाप से बहना और अपनी मौज में रहना ।।

ऐसा नहीं है कि मुझमें कोई ऐब नहीं है

पर सच कहता हूँ मुझमे कोई फरेब नहीं है

जल जाते हैं मेरे अंदाज़ से मेरे दुश्मन क्यूंकि

एक मुद्दत से मैंने न मोहब्बत बदली और न दोस्त बदले .!!.

एक घड़ी ख़रीदकर हाथ मे क्या बाँध ली..
वक़्त पीछे ही पड़ गया मेरे..!!

सोचा था घर बना कर बैठुंगा सुकून से..
पर घर की ज़रूरतों ने मुसाफ़िर बना डाला !!!

सुकून की बात मत कर ऐ ग़ालिब....
बचपन वाला 'इतवार' अब नहीं आता |

शौक तो माँ-बाप के पैसो से पूरे होते हैं,
अपने पैसो से तो बस ज़रूरतें ही पूरी हो पाती हैं..

जीवन की भाग-दौड़ में -
क्यूँ वक़्त के साथ रंगत खो जाती है ?
हँसती-खेलती ज़िन्दगी भी आम हो जाती है..

एक सवेरा था जब हँस कर उठते थे हम
और
आज कई बार बिना मुस्कुराये ही शाम हो जाती है..

कितने दूर निकल गए, रिश्तो को निभाते निभाते..
खुद को खो दिया हमने, अपनों को पाते पाते..

लोग कहते है हम मुस्कुराते बहोत है,
और हम थक गए दर्द छुपाते छुपाते..

"खुश हूँ और सबको खुश रखता हूँ,
लापरवाह हूँ फिर भी सबकी परवाह करता हूँ..

चाहता तो हु की ये दुनियाबदल दू ....
पर दो वक़्त की रोटी के जुगाड़ में फुर्सत नहीं मिलती दोस्तों

महँगी से महँगी घड़ी पहन कर देख ली, 

वक़्त फिर भी मेरे हिसाब से कभी ना चला ...!

युं ही हम दिल को साफ़ रखा करते थे ..

पता नही था की, 'किमत चेहरों की होती है!!'

अगर खुदा नहीं हे तो उसका ज़िक्र क्यों ??

और अगर खुदा हे तो फिर फिक्र क्यों ???

"दो बातें इंसान को अपनों से दूर कर देती हैं,

एक उसका 'अहम' और दूसरा उसका 'वहम'......

"पैसे से सुख कभी खरीदा नहीं जाता

और दुःख का कोई खरीदार नहीं होता।"

मुझे जिंदगी का इतना तजुर्बा तो नहीं,

पर सुना है सादगी मे लोग जीने नहीं देते।

किसी की गलतियों को बेनक़ाब ना कर,
'ईश्वर' बैठा है, तू हिसाब ना कर.

-- हरिवंशराय बच्चन

Monday, June 2, 2014

રંગીલું રાજકોટ



રાજકોટ સંપૂર્ણપણે વર્તમાનકાળમાં જીવતું શહેર છે. 
આ શહેરને ભૂતકાળનો બહુ ખાસ રંજ કે ખરખરો નથી અને ભવિષ્યકાળની બહુ બધી ફિકર પણ નથી. 
આ શહેરના લોકો આજ-અટાણે મજા કરી લેવામાં માને છે.

અમુક લોકો રાતે ત્રણ વાગ્યે ચા પીને ઘરે જાય છે

તો અમુક લોકો ત્રણ વાગ્યે આ ચા પીવા ઘરમાંથી બહાર નીકળે છે. 
ટૂંકમાં, ગામ રેઢું ન રહેવું જોઈએ બસ..!! 

જુદાં જુદાં ગામડાંમાંથી માઇગ્રેટ થઈને જુદી જુદી જાતના-ભાતના ને નાતના લોકોએ રાજકોટને પચરંગી બનાવ્યું છે.
એટલે જ તો રાજકોટનું કોઈ એક કલ્ચર નથી બસ, એ જ તો રાજકોટનું 'કલ્ચર' છે. 


રાજકોટ કાઠિયાવાડીઓનું 'અમેરિકા' છે. અહીં સંતોનું પણ બધાં માને છે.

રાજકોટમાં કરોડ કરોડની ગાડીવાળા પણ મોજમાં છે

તો છકડા રિક્ષાવાળો પણ ઉદાસ નથી.
અહીં દરેક માણસ પોતાને પરવડે એવી મોજની ખોજ કરી લ્યે છે. 

રાજકોટને રાણીમા-રૃડીમા અને રણછોડદાસજીના આશીર્વાદ છે 
એટલે જ તો આ શહેર રાતે નથી વધતું એટલું દિવસે વધે છે.

રાજકોટમાં અગિયારસો રૃપિયાની થાળી લગ્નપ્રસંગમાં જમાડવાવાળા કેટરિંગનું પણ ચાલે છે 

તો ફૂટપાથ પર પાણીપૂરી વેચનારો પણ ફ્રી નથી.
અહીં ફૂટપાથ કોઈની પણ મંજૂરી વગર ચાની લારી માટે પાંચ પાંચ લાખમાં કોઈ પણ જાતના દસ્તાવેજ વગર મરદની મૂછ માથે વેચાઈ જાય છે.

दोस्त



ज़िन्दगी के इस कश्मकश मैं
वैसे तो मैं भी काफ़ी बिजी हुँ ,
लेकिन वक़्त का बहाना बना कर ,
अपनों को भूल जाना मुझे आज भी नहीं आता !

जहाँ यार याद न आए वो तन्हाई किस काम की, 
बिगड़े रिश्ते न बने तो खुदाई किस काम की, 
बेशक अपनी मंज़िल तक जाना है ,
पर जहाँ से अपना दोस्त ना दिखे, वो ऊंचाई किस काम की ..??

Tuesday, March 11, 2014

દોસ્ત

સબંધના મોતિ પરોવી રાખજો,
વિશ્વાસની દોરી મજબુત બનાવી રાખજો,
અમે ક્યાં કીધું કે અમારા જ દોસ્ત બનીને રહો,
પણ તમારા દોસ્તો ની યાદીમાં,
એક નામ અમારું પણ રાખજો..!!

Hindi Quotes


Monday, February 3, 2014

સચ્ચાઈ ગમેતે હોય

બે સ્ત્રીઓ ઓફીસ માં બેસીને વાતો કરતી હતી.

પહેલી સ્ત્રી : ગઈકાલની સાંજ મારા માટે યાદગાર રહી,

તારી?

બીજી સ્ત્રી : એક દુસ્વપ્ન... મારા પતિ ઘેર આવ્યા, ફટાફટ જમ્યા અને સુઈ ગયા.

તે શું કર્યું?

પહેલી સ્ત્રી : અરે બહુજ મજા આવી.!

મારા પતિ ઘેર આવ્યા અને મને એક રોમેન્ટિક ડીનર માટે લઇ ગયા. જમ્યા પછી અમે એક કલાક વોક કરી. ઘેર આવ્યા પછી એમણે આખા ઘરમાં મીણબત્તીઓ સળગાવી. મને તો આ બધું પરીકથા જેવું લાગતું હતું.!

બરાબર એજ સમયે એ સ્ત્રીઓના પતિઓ પોતાની ઓફિસમાં વાત કરી રહ્યા હતા.

પતિ ૧ : કાલની સાંજ કેવી રહી ?

પતિ ૨ : એકદમ મસ્ત.! હું ઘેર ગયો, જમવાનું તૈયાર હતું હું જમીને સુઈ ગયો. તે શું કર્યું?

પતિ ૧ : એક દુસ્વપ્ન.! હું ઘેર ગયો તો રસોઈ તૈયાર નહોતી, કારણ પૂછ્યું તો ખબર પડી કે...

હું બિલ ભરવાનું ભૂલી ગયો હતો એટલે મારા ઘરનું લાઈટનું કનેક્શન કપાઈ ગયું હતું.
અમે જમવા બહાર ગયા તો ભોજન એટલું બધું મોંઘુ હતું કે ઘેર આવવાના પૈસા જ બચ્યા નહિ ચાલતા પાછા આવવું પડ્યું, એક કલાક ચાલીને અમે ઘેર આવ્યા પછી યાદ આવ્યું કે ઘરમાં તો લાઈટો જ નથી એટલે મારે આખા ઘરમાં મીણબત્તીઓ સળગાવવી પડી..!!

મોરલ:
તમે વાતને બીજાઓ આગળ કેવી રીતે રજુ કરો છો એજ મહત્વનું છે સચ્ચાઈ ગમેતે હોય.

Friday, January 24, 2014

Funny Question-Answer

स्टेशन पे एक कुली से बाहर जाने का रास्ता पूंछा .
कुली ने कहा: ” बाहर जाके पूंछो .”
मैंने ख़ुद ही रास्ता ढूंढ़ लिया ,

बाहर जाके टैक्सी वाले से पूंछा :
” भाई साहब लाल किले का कितना लोगे ?”

जवाब मिला: ” बेचना नही है .”
टैक्सी छोड़ , मैंने बस पकड़ ली ,

कंडक्टर से पूंछा: “जी , क्या मैं सिगरेट पी सकता हूँ ?”

वो गुर्र्रा कर बोला : “हरगिज़ नही , यहाँ सिगरेट पीना म
ना है.”

मैंने कहा: “पर वो जनाब तो पी रहे है!”
फिर से गुर्र्र्राया : “उसने मुझसे पूंछा नही है.”

लाल किले पंहुचा , होटल गया .
मेनेजर से कहा: “मुझे रूम चाहिए , सातवी मंजिल पे .”

मेनेजर ने कहा: “रहने के लिए या कूदने के लिए ?”

रूम पंहुचा , वेटर से कहा:
” एक पानी का गिलास मिलेगा ?”

उसने जवाब दिया: “नही साहब , यहाँ तो सारे कांच के मिलते हैं.”

होटल से निकला , दोस्त के घर जाने के लिए ,
रास्ते में एक साहब से पूंछा:
” जनाब , ये सड़क कहाँ को जाती है ?”

जनाब हंस कर बोले: “पिछले बीस साल से देख रहा हूँ ,
यही पड़ी
है..!!

Friday, January 3, 2014

क़िस्मत

बिकने वाले और भी हैं,
जाओ जा कर ख़रीद लो...

हम 'कीमत' से नहीं
'क़िस्मत' से मिला करते हैं...

अंदाज़ कुछ अलग ही मेरे सोचने का है,
सब को मंज़िल का है शौख मुझे रास्ते का है...

इतनी पीता हू की मदहोश रहता हू.
सब कुछ समझता हू पर खामोश रहता हू...

जो लोग करते ह मुझे गिराने की कोशिश
मे अक्सर उन्ही के साथ रहता हू..!!